Σε μορφή ταμπλέτας αργής διάλυσης. Τα πλεονεκτήματά του είναι ότι:

1.Μπορεί να είναι ενεργό και σε pH μεγαλύτερο του 7.8.

2.Κατά την αντίδρασή του με τις οργανικές ενώσεις δεσμεύεται μικρή ποσότητα βρωμίου (εν αντιθέσει με το χλώριο)

3.Οι αμίνες που παράγονται στο νερό είναι ενεργές και δεν δεσμεύουν το χλώριο. Έτσι αυξάνεται η απολυμαντική δράση

4.Η χρήση του βρωμίου δεν μας απαλλάσσει από τη χρήση του χλωρίου.

Το κύριο μειονέκτημά του είναι η τιμή του (μεγαλύτερη του χλωρίου).

Το βρώμιο λοιπόν είναι αποτελεσματικό σαν το χλώριο, αλλά είναι πιο ακριβό. Δεν έχει οσμή στο χώρο. Ενδείκνυται για μικρές πισίνες και spa σε κλειστούς χώρους.

Η ηλεκτρόλυση βασίζεται στην παραγωγή χλωρίου από το αλάτι

Πλεονεκτήματα της ηλεκτρόλυσης:

1.Η μορφή του χλωρίου που παράγεται δεν αφήνει ανεπιθύμητα κατάλοιπα.

2.Χαμηλότερο κόστος στο αναλώσιμο

Η εγκατάσταση γίνεται εύκολα. Τοποθετείται ο θάλαμος ηλεκτρόλυσης στο σύστημα σωληνώσεων του μηχανήματος ανακυκλοφορίας και ένας πίνακας λειτουργίας  κοντά στον πίνακα της πισίνας. Πρώτα ρίχνουμε ποσότητα άλατος στο νερό της πισίνας. Το αλατισμένο νερό μέσω της ανακυκλοφορίας περνάει από το θάλαμο ηλεκτρόλυσης, όπου γίνεται η διάσπασή του. Ως αποτέλεσμα, παράγεται χλώριο που απολυμαίνει το νερό της πισίνας.

Η ηλεκτρόλυση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 15οC. Ισχύουν, επίσης, οι ίδιες παρατηρήσεις με αυτές του χλωρίου.

Το χλώριο που παράγεται από το αλάτι είναι φιλικότερης μορφής από το βιομηχανικό χλώριο. Έτσι, αφήνει καλύτερη αίσθηση στο δέρμα.

Το χλώριο στη σωστή δοσολογία δεν προκαλεί ευαισθησίες ή ερεθισμούς στο δέρμα.

Τα συστήματα ηλεκτρόλυσης έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς έχει μειωθεί το κόστος κατασκευής των ηλεκτροδίων και έχει απλοποιηθεί η συνολική κατασκευή. Οι κολυμβητές μιλούν, επίσης, για καλύτερη ποιότητα νερού και ευχάριστη αίσθηση στην κολύμβηση. Στην Αυστραλία, το 90% των πισίνων χρησιμοποιούν συστήματα ηλεκτρόλυσης άλατος για την απολύμανση του νερού.

Το όζον είναι το ίδιο καυστικό με το χλώριο όσον αφορά στα βακτηρίδια και τους παθογόνους οργανισμούς του νερού. Το αέριο ελευθερώνεται στο νερό της πισίνας με έγχυση, συνοδεία θορύβου. Ο θάλαμος απαερίωσης (όπου απομονώνεται το όζον από τον αέρα) κρατάει εντός του μια συγκεκριμένη στάθμη νερού. Το μείγμα που παράγεται απελευθερώνεται μέσα στο νερό της πισίνας. χρειάζεται όμως χλώριο για να συμπληρώσει την απολυμαντική δράση.

Πλεονέκτημά του αποτελεί η απουσία αναλωσίμων (παράγεται από τον ατμοσφαιρικό αέρα με ειδικές λάμπες υψηλής τάσης)

Μειονεκτήματά του:

1.Ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να προστεθεί στο νερό της πισίνας είναι πολύ ακριβός

2.Δεν έχει υπολειμματική δράση και δράση ελέγχου του δικτύου

3.Χρειάζεται πάντα ρεύμα και συντήρηση.

Η υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση παθογόνων οργανισμών. Η παραγωγή της γίνεται σε ειδικό θάλαμο, μέσα από τον οποίο περνάει το νερό της πισίνας. Η απολύμανση του νερού γίνεται καθώς ακτινοβολείται. Όταν οι μικροοργανισμοί (βακτήρια, ιοί κ.λπ.) εκτίθενται στη UV ακτινοβολία παθαίνουν βλάβες τέτοιου βαθμού, με αποτέλεσμα να γίνονται ανενεργοί.

Η UV ακτινοβολία αποτελεί συμπληρωματικό μέσο απολύμανσης (συμπληρώνει π.χ. το χλώριο ή το βρώμιο), καθώς δεν αφήνει απολυμαντικό κατάλοιπο στο νερό της πισίνας. Για να διασφαλιστεί ότι όλη η ποσότητα του νερού περνάει από το ηλεκτρόδιο, θα πρέπει να είναι άψογη η ανακυκλοφορία του νερού και να υπάρχει η  πλέον κατάλληλη ταχύτητα ροής στις σωληνώσεις. Όταν υπάρχουν αιωρούμενα σωματίδια στο νερό, η αποτελεσματικότητα του όλου συστήματος έχει αισθητή μείωση.

Η χρήση, τέλος, της UV ακτινοβολίας δεν διασφαλίζει την υγιεινή της πισίνας.

Το ενεργό οξυγόνο (οξυζενέ / υπεροξείδιο του υδρογόνου) καταργεί το χλώριο. Παρέχεται σε υγρή μορφή, αλλά και σε μορφή σκόνης.

Η απολύμανση του νερού γίνεται με το υγρό οξυγόνο σε δοσολογία 250ml/50m3 νερού πισίνας. Με την απελευθέρωση του υγρού οξυγόνου στο νερό, διασφαλίζεται η ύπαρξη συνεχούς απολυμαντικού μέσου στην πισίνα.

Το οξυγόνο σε μορφή σκόνης είναι περισσότερο δραστικό και χρησιμοποιείται ως οξυγόνο σοκ, όπως και το χλώριο σοκ. Το οξυγόνο σοκ χρησιμοποιείται σε δοσολογία 1kg/100m3 όταν:

Για την εφαρμογή του εγκαθίσταται δοσομετρικό σύστημα. Χρειάζεται προσοχή στην απευθείας επαφή με το ανθρώπινο δέρμα.

Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου απολύμανσης είναι τα παρακάτω:
​

1.Ένα 10% των βακτηριδίων δεν επηρεάζεται

2.Απενεργοποιείται πλήρως στους 28 βαθμούς Κελσίου και πάνω

3.Δεν ενδείκνυται για πισίνες που είναι ήδη βεβαρημένες με οργανικό φορτίο (γιατί η παραγόμενη αμμωνία έχει αρνητική δράση στο πόσο αποτελεσματικό μπορεί να είναι)  Επίσης, το πόσο αποτελεσματικό μπορεί να είναι σχετίζεται με την τιμή του pH (που πρέπει να έχει συγκεκριμένο εύρος, δηλ. 7.0 – 7.4), τη θερμοκρασία του νερού και το φορτίο της πισίνας. Έτσι, εκτός από το μεγάλο κόστος εγκατάστασης, χρειάζεται αυξημένη συντήρηση

Ως ιονισμό εννοούμε τη μέθοδο απολύμανσης του νερού με ιόντα αργύρου και χαλκού, τα οποία εξουδετερώνουν τα οργανικά και ανόργανα παθογόνα στοιχεία.

Τα ηλεκτρόδια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των ιόντων αποτελούνται από 97% χαλκό και 3% άργυρο. Είναι συμπληρωματική απολυμαντική μέθοδος και η επιτυχία της έγκειται μόνο στη μείωση των καταναλώσεων των άλλων χημικών.

Ο χαλκός δεν ενδείκνυται για τη χρήση σε πισίνες με μεμβράνη, καθώς λόγω φωτοευαισθησίας μπορεί να δημιουργηθούν μαύρες ή πράσινες επικαθήσεις στα τοιχία της πισίνας. Σε υπερδοσολογία, έχει παρατηρηθεί πρασίνισμα του δέρματος και των μαλλιών των κολυμβητών.