Υπάρχουν πολλοί τρόποι απολύμανσης του νερού μιας πισίνας. Παρακάτω καταγράφονται οι κυριότεροι, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους, καθώς και η θέση της Vitalis Pools S.M.P.C. Το πόσο αποτελεσματική θα είναι η απολύμανση, εξαρτάται από τη σκληρότητα του νερού και το pH. Γι’ αυτό και το πρώτο που θα πρέπει να ελέγχεται και να ρυθμίζεται είναι το pH (αν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί νερό από αρτεσιανό πηγάδι θα πρέπει να αναλύεται ένα πρόσφατο δείγμα του, ώστε να ελέγχεται η καταλληλότητά του).
Ρύθμιση του pH
Το επιθυμητό pH του νερού της πισίνας βρίσκεται μεταξύ των ορίων 7.2 και 7.6, με ιδανικό επίπεδο το 7.4. Υπάρχουν δύο λόγοι που ορίζουν το 7.4 ως ιδανικό:
Α) Το pH του ανθρωπίνου αίματος είναι 7.4.
Β) Η μεγάλη πλειοψηφία των απολυμαντικών μέσων του νερού είναι ανενεργή, όταν το pH του νερού είναι υψηλότερο του 7.8 (π.χ. το χλώριο είναι μόλις 20% ενεργό άνω του pH 7.8).
Για να ρυθμίσουμε το pH του νερού στο επιθυμητό επίπεδο, χρησιμοποιούμε τα pH minus (pH–) για να μειώσουμε το pH και pH plus (pH+) αντίστοιχα για να το αυξήσουμε.
Αναφορικά με τη ρίψη χημικών μέσα στην πισίνα, θα πρέπει να μη ρίχνονται αδιάλυτα μέσα στην πισίνα, ώστε να μη δημιουργούνται λεκέδες στη μεμβράνη. Αναλυτικότερα, θα πρέπει να ρίχνονται περιμετρικά στην πισίνα, μέσα στο καλάθι του μηχανήματος ή αφού γίνει η διάλυσή τους σε κουβά με ζεστό νερό.
Η σκληρότητα του νερού επηρεάζει τη δοσολογία των χημικών.
Σκληρότητα του νερού
Ο συνδυασμός μεγάλης σκληρότητας με υψηλό pH δημιουργεί επικαθήσεις αλάτων στην επιφάνεια μιας πισίνας. Για να ελαχιστοποιηθούν αυτές οι επικαθήσεις, θα πρέπει το pH του νερού να διατηρείται κοντά στο επίπεδο του 7.2. Η χρήση βέβαια αποσκληρυντή μάς απαλλάσσει από τις επικαθήσεις.